Ben Düzce’de faaliyet gösteren bir metal fabrikasında işçiyim. Bizim fabrikada da birçok metal fabrikasında yaşanan sorunlara benzer sorunlar var. Ücretlerin yetersizliği, iş sağlığı sorunları, işten atmalar, zorunlu mesailer ve sendika üyeliğinin engellenmesi gibi sorunları biz de yaşamaktayız.
Çalıştığım fabrikada bizler uzun süredir 2 vardiya olarak çalıştırılıyoruz. Her gün günde 12 saat olmak üzere günde 4 saat zorunlu mesai yapıyoruz. İtirazı ise asla kabul etmiyorlar. Bir yandan işler çok, zorunlu mesai yapılacak deniliyor, bir yandan da daralmaya gidiyoruz deyip sürekli işçi çıkartıyorlar. Asgari ücretin fazlalığı bahane edilip iş daraltılıyormuş güya. Hâlbuki tek neden zorunlu mesailere karşı çıkmak…
Sürekli fazla mesaiye ve yaptığımız işin ağırlığına rağmen aldığımız ücret asgari ücret. Patron kârına kâr katarken biz açlıkla pençeleşiyoruz. Ayrıca patron, sırf vergi ödememek için fabrikaya baca kurmuyor. Baca kurmak vergiye tabiymiş meğer. Bu nedenle fabrikanın tüm zehirli havasını biz işçiler içerde soluyoruz.
Diğer bir sorunumuzda havalandırma sistemi. Kışın fabrikanın içi buz gibi. Güya havalandırma sistemi 18 dereceye ayarlı ama bizler içerde donuyoruz her gün. İtiraz eden oldu mu hemen kapı dışarı ediliyor.
Sözün özü, patronlar bildiğimiz gibi işçinin sırtından servetlerine servet katıyorlar. Biz işçilere düşen ise birleşip hakkımızı aramak. Birleşip hakkımızı ararsak biz de sömürülmeyiz bu rahatlıkla.
Düzce’den bir metal işçisi
Metal İşçisinin Gazetesi 
Bir Cevap Yazın